Ο «πανδαμάτωρ» χρόνος, έκανε και αυτή τη φορά τη δουλειά του. Όταν πρωτοέπεσε στο τραπέζι από την προηγούμενη Κυβέρνηση, το μέτρο για τη διοικητική μεταρρύθμιση, ξεσηκώθηκαν σχεδόν, οι πάντες! Πολίτες κι αιρετοί είχαν, είτε μία αντίρρηση να εκφράσουν είτε μία διαφορετική πρόταση να καταθέσουν, με αποτέλεσμα τις γνωστές σφοδρές αντιδράσεις που λειτούργησαν εν πολλοίς, ως ανάχωμα για την εφαρμογή του μέτρου!...
Τη μία δεν άρεσαν οι προτεινόμενες συνενώσεις, την άλλη «τρόμαζε» η ιδέα των δήμων «μαμούθ» και την τρίτη, ενοχλούσε το γεγονός ότι, κάποιοι «επαγγελματίες» τοπικοί πολιτικοί παράγοντες δε θα είχαν λόγο ύπαρξης.
Παρά ταύτα, το θέμα κάμποσους μήνες αργότερα ωρίμασε και οι αντιδράσεις μετριάστηκαν.
Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε μόλις η νεοσύστατη Κυβέρνηση επανέφερε τον Καποδίστρια 2 στην επιφάνεια, η είδηση έγινε αποδεκτή σαν κάτι το αναμενόμενο ή και αναπόφευκτο να συμβεί!
Τα πρώτα «ακούσματα» που έχουμε, φαντάζουν ιδιαιτέρως χλιαρά και οι δημοτικές αρχές περισσότερο έτοιμες από ποτέ, να συζητήσουν προτεινόμενες συνενώσεις με όμορους δήμους!
Πρώτα απ’ όλα βέβαια, θα πρέπει ν’ αποδοθούν τα παρακρατηθέντα κρατικά κονδύλια στους ΟΤΑ και να λυθεί το οικονομικό ζήτημα, το οποίο θα γίνει «λεόντειο» με την προοπτική των συνενώσεων.
Σημαντικό είναι επίσης, να κοινοποιηθεί (στον ίδιο χρόνο με τις «διαρροές» για το ποιος θα ενωθεί με ποιους) η μορφή και το συνολικό πλαίσιο λειτουργίας των νέων ΟΤΑ προκειμένου να ξεχωρίσουν οι… μύθοι από την πραγματικότητα! Είναι χαρακτηριστικό ότι, η ανησυχία των δημοτικών υπαλλήλων για το επαγγελματικό τους μέλλον, ξεπερνά τους… τοίχους των δημαρχείων! Σου λέει: «τι θα γίνουμε εμείς; Θα κλείσουν τα δημοτικά καταστήματα; Θα λειτουργεί μόνο ένα στο μητροπολιτικό δήμο;» κ.λπ.
Οι θεσμικοί από τη μεριά τους, αναρωτιούνται για το δικό τους μέλλον και τον αγώνα που θα πρέπει να δώσουν στη διευρυμένη πλέον, πολιτική παλαίστρα!
Γιατί αν μέχρι τώρα, είχαν άγχος να συλλέξουν ψήφους στα όρια των δήμων τους (σ.σ. ήδη είχαν «σφίξει» τα πράγματα με την εποίκηση ετεροδημοτών, οι οποίοι δεν συγκαταλέγονται στα… σόγια, ενός εκάστου υποψήφιου δημοτικού άρχοντα) φαντάσου τι έχει να γίνει με τον Καποδίστρια, που θα πρέπει να καταμετρήσουν την όποια δυναμική τους, εκτός των τειχών…
Αλλά όταν ακούω για συνενώσεις τύπου: Μαραθώνας, Γραμματικό και Βαρνάβας για παράδειγμα, δεν αισθάνομαι και πολύ αισιόδοξος ότι πάμε για τη θεαματική τομή στην τοπική αυτοδιοίκηση! Ο δήμος του Μαραθώνα είναι ένα… δυνατό «χαρτί» στα χέρια της Κυβέρνησης, το οποίο δεν πρέπει να «κάψει» ελαφρά τη καρδία! Με τους κατάλληλους χειρισμούς, το όνομα και η «βαριά» ιστορία του Μαραθώνα, μπορεί να αποτελέσει τον «κράχτη» για την εισροή… χοντρών ευρωπαϊκών πακέτων.
Πλην όμως, τα πακέτα αυτά, δε θα πάνε στο προαναφερόμενο τρίπτυχο των ΟΤΑ όταν τα κριτήρια θα είναι πρωτίστως, πληθυσμιακά και χωροταξικά...
Μιας και πάει να γίνει η μεταρρύθμιση, ας γίνει με γενναίο τρόπο!
Βαρνάβας, Καπανδρίτι, Πολυδένδρι, Αφίδνες και ο Αγ. Στέφανος θα μπορούσαν να δομήσουν το «Αφίδνιο» δήμο, που θα έχει να επιδείξει: ιστορικότητα και πολιτισμό, μαγευτικές ακτές, αστικά κέντρα και καταπράσινες πλαγιές!
Ή αν θέλετε, γίνομαι και πιο… πεζός!
Για να καταστεί επιτέλους ο Βαρνάβας μέρος ενός νέου κοινωνικού ιστού ανάπτυξης σ όλους τους τομείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου