ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ & ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ
Ανώνυμος είπε: 19 Ιουνίου 2014 - 1:01 π.μ.
Μέρος Α'
Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει βαθιές ιστορικές ρίζες στον Ελλαδικό χώρο, αποτέλεσε δε το εφαλτήριο αγώνων με σαφή εθνικό, κοινωνικό, πολιτικό δημοκρατικό προσανατολισμό. Διαδραματίζει δε καταλυτικό ρόλο στην τοπική ανάπτυξη, η οποία όπως και κάθε ανάπτυξη έχει συλλογικό χαρακτήρα και στην συνέχεια αφορά κύρια την ποιότητα ζωής. Από μόνα τους δηλαδή όλα τούτα έχουν σαφή προοδευτικό προσανατολισμό και δεν μπορούν να ενσωματωθούν σε λογικές του χτές.
Για να παραχθεί τοπική ανάπτυξη θα πρέπει οι δυνάμεις της αγοράς να γίνουν πιο αποτελεσματικές, να συντονιστούν και να συγχρονιστούν και παράλληλα να αποκτήσουν την λογική της διάχυσης του οικονομικού αποτελέσματος στην κοινωνία. Αν πάρουμε λοιπόν ως παράδειγμα τον τουριστικό τομέα ο οποίος συμβάλλει καθοριστικά στα έσοδα του δήμου, θα πρέπει να αντιληφθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς πως με αποσπασματικές δράσεις δεν παράγεται συνολικό θετικό αποτέλεσμα και χωρίς συνολικό θετικό αποτέλεσμα δεν θα επιβιώσουν. Από την άλλη δεν μπορεί το οικονομικό όφελος τους να είναι σε βάρος της ποιότητας ζωής των υπολοίπων δημοτών. Κατά συνέπεια θα πρέπει να βελτιωθεί η υποδομή του δήμου μας και η ανωδομή του. Τί έχει να προσφέρει ο τόπος μας; Εδω θα χρειαστεί να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Τίποτα δεν έχει να προσφέρει. Οι θρησκευτικοί προορισμοί είναι αποκομμένοι μεταξύ τους, οι φορείς τους έχουν αποκτήσει στενή τοπική αντίληψη και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σήμερα. Οι δομές που θα προσέλκυαν μαζικό τουρισμό και εναλλακτικό τουρισμός ανύπαρκτες σχεδόν. Το επίπεδο των φορέων που εμπλέκονται στην οικονομική δραστηριότητα το χειρότερο δυνατό, οι λογικές τους στενά τοπικιστικές, συντεχνιακές, κοντόθωρες με την βία ξεπερνούν τα όρια της ατομικότητας. Οι υποδομές που θα στήριζαν το κοινωνικό αυτό φαινόμενο απαρχαιωμένες. Η Συνολική στάση της κοινωνίας απέναντι τους αρνητική έως εχθρική. Με στραβό χάρακα πασχίζουν άπαντες να τραβήξουν ευθείες γραμμές και το μόνο που καταφέρνουν είναι μια συνολική απογοητευτική εικόνα. Παρόμοια κατάσταση στον Πρωτογενή και στον δευτερογενή τομέα. Ερχόμαστε στο επίπεδο της διαχείρισης των πόρων που εισρέουν στον Δήμο μας. Καθαρά και τίμια οι πόροι διαχέονται και κατασπαταλούνται κύρια στην εξασφάλιση πολιτικής πελατείας, στην εξυπηρέτηση φίλα προσκείμενων, στην υπηρέτηση ιδίων συμφερόντων. Τα δε παραγόμενα αποτελέσματα για την κοινωνία πενιχρά.
Τούτων λεχθέντων προκύπτει πως ο Δήμος πρέπει να διαμορφώσει το πλαίσιο της τοπικής ανάπτυξης ανάπτυξης σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο πέραν του οποίου ο οποίος κινηθεί σε όποια διάσταση θα βρει ολάκερη την κοινωνία απέναντι του. Οι ιδιωτικοί φορείς είτε το θέλουν είτε όχι θα συμπράξουν τα μέγιστα σε αυτή την στρατηγική, οι επενδύσεις σε σοβαρές υποδομές αποτελούν το δέλεαρ προς αυτούς και η σφοδρότατη κοινωνική κριτική το μαστίγιο. Η Κεντρική πολιτική σκηνή θα βρεθεί ενώπιον των επιλογών της. Αν πιστεύουν οι πολιτικοί παράγοντες του Νομού μας ότι με λογικές επερωτήσεων και με λογικές εξυπηρέτησης έχουν θέση στο σήμερα πλανώνται πλάνην οικτρά. Θα πρέπει να συνεργαστούν άπαντες σε όλα τα επίπεδα στην βάση κοινού στόχου και στρατηγικών γραμμών
Για να παραχθεί τοπική ανάπτυξη θα πρέπει οι δυνάμεις της αγοράς να γίνουν πιο αποτελεσματικές, να συντονιστούν και να συγχρονιστούν και παράλληλα να αποκτήσουν την λογική της διάχυσης του οικονομικού αποτελέσματος στην κοινωνία. Αν πάρουμε λοιπόν ως παράδειγμα τον τουριστικό τομέα ο οποίος συμβάλλει καθοριστικά στα έσοδα του δήμου, θα πρέπει να αντιληφθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς πως με αποσπασματικές δράσεις δεν παράγεται συνολικό θετικό αποτέλεσμα και χωρίς συνολικό θετικό αποτέλεσμα δεν θα επιβιώσουν. Από την άλλη δεν μπορεί το οικονομικό όφελος τους να είναι σε βάρος της ποιότητας ζωής των υπολοίπων δημοτών. Κατά συνέπεια θα πρέπει να βελτιωθεί η υποδομή του δήμου μας και η ανωδομή του. Τί έχει να προσφέρει ο τόπος μας; Εδω θα χρειαστεί να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Τίποτα δεν έχει να προσφέρει. Οι θρησκευτικοί προορισμοί είναι αποκομμένοι μεταξύ τους, οι φορείς τους έχουν αποκτήσει στενή τοπική αντίληψη και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σήμερα. Οι δομές που θα προσέλκυαν μαζικό τουρισμό και εναλλακτικό τουρισμός ανύπαρκτες σχεδόν. Το επίπεδο των φορέων που εμπλέκονται στην οικονομική δραστηριότητα το χειρότερο δυνατό, οι λογικές τους στενά τοπικιστικές, συντεχνιακές, κοντόθωρες με την βία ξεπερνούν τα όρια της ατομικότητας. Οι υποδομές που θα στήριζαν το κοινωνικό αυτό φαινόμενο απαρχαιωμένες. Η Συνολική στάση της κοινωνίας απέναντι τους αρνητική έως εχθρική. Με στραβό χάρακα πασχίζουν άπαντες να τραβήξουν ευθείες γραμμές και το μόνο που καταφέρνουν είναι μια συνολική απογοητευτική εικόνα. Παρόμοια κατάσταση στον Πρωτογενή και στον δευτερογενή τομέα. Ερχόμαστε στο επίπεδο της διαχείρισης των πόρων που εισρέουν στον Δήμο μας. Καθαρά και τίμια οι πόροι διαχέονται και κατασπαταλούνται κύρια στην εξασφάλιση πολιτικής πελατείας, στην εξυπηρέτηση φίλα προσκείμενων, στην υπηρέτηση ιδίων συμφερόντων. Τα δε παραγόμενα αποτελέσματα για την κοινωνία πενιχρά.
Τούτων λεχθέντων προκύπτει πως ο Δήμος πρέπει να διαμορφώσει το πλαίσιο της τοπικής ανάπτυξης ανάπτυξης σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο πέραν του οποίου ο οποίος κινηθεί σε όποια διάσταση θα βρει ολάκερη την κοινωνία απέναντι του. Οι ιδιωτικοί φορείς είτε το θέλουν είτε όχι θα συμπράξουν τα μέγιστα σε αυτή την στρατηγική, οι επενδύσεις σε σοβαρές υποδομές αποτελούν το δέλεαρ προς αυτούς και η σφοδρότατη κοινωνική κριτική το μαστίγιο. Η Κεντρική πολιτική σκηνή θα βρεθεί ενώπιον των επιλογών της. Αν πιστεύουν οι πολιτικοί παράγοντες του Νομού μας ότι με λογικές επερωτήσεων και με λογικές εξυπηρέτησης έχουν θέση στο σήμερα πλανώνται πλάνην οικτρά. Θα πρέπει να συνεργαστούν άπαντες σε όλα τα επίπεδα στην βάση κοινού στόχου και στρατηγικών γραμμών
Ανώνυμος είπε: 19 Ιουνίου 2014 - 1:03 π.μ.
Μέρος Β'
Η Κοινωνική κριτική μέχρι σήμερα εξαντλούνταν στον θεατρικό μηχανισμό των λαϊκών συνελεύσεων, στα καφενεία και τις όποιες ομηγύρεις, άντε και σε ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής μέσω κειμένων στο διαδίκτυο. Η Ελεύθερη Ελλάδα βασίστηκε στον άτυπο θεσμό των Λαϊκών συμβουλίων. Καλό το τοπικό συμβούλιο όμως δεν έχει την δυναμική του Λαϊκού Συμβουλίου. Καθορισμός λοιπόν Λαϊκών Συμβουλίων τα οποία θα λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία με όλους τους φορείς , τα οποία θα είναι υπόλογα στην τοπική κοινωνία και τα οποία θα συνδράμουν επικουρικά στο έργο του δήμου, λειτουργώντας στην βάση της διασφάλισης του απόλυτου κοινωνικού ελέγχου και χωρίς ίχνος κοντόθωρης κομματικής ή μικροκομματικής λογικής. Τούτα δε θα διαχειρίζονται τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις και θα μπορούν να προχωρούν σε τοπικά δημοψηφίσματα επί σοβαρών θεμάτων. Με τον τρόπο αυτό κόβεται ο ομφάλιος λώρος πελατειακών λογικών, των φεουδαρχικών συμπεριφορών, των κομματικών μανδαρίνων και το τοπαρχών ως και του αρχοντοχωριατισμού. Τώρα θα μου πείτε δίκαια πάλι θα εκλέγουν όσοι έχουν μεγάλα σόγια, όσοι είναι φανατικοί οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων, όσοι είναι πολιτικά παρατρεχάμενοι, όσοι χαίρουν εκτίμησης ισχυρών τοπικών παραγόντων. Όμως υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες και μπορούν να αποκλειστούν όλοι όσοι δεν δύναται να διαχειρισθούν το γίγνεσθαι.
Ερχόμαστε στην ανεργία και την φτωχοποίηση. Τα Ευρωπαϊκά προγράμματα πρέπει να αξιοποιηθούν στο απόλυτο και να έχουν προσανατολισμό παραγωγικό και δημιουργικό. Με δίμηνα, τετράμηνα δεν καταπολεμούνται τα οξύτατα αυτά κοινωνικά φαινόμενα.
Για όσα γνωρίζω γράφω. Υπάρχουν και άλλα σίγουρα, πολλά μπορούν να προστεθούν σε πολλά χωρούν βελτιώσεις. Όμως όλα τα παραπάνω δεν είναι ασκήσεις επί χάρτου έχουν εφαρμοστεί στον Ελλαδικό χώρο με καταπληκτικά αποτελέσματα. Με την οποία ενημέρωση μπορώ να έχω ως δημότης-πολιτικής διαβλέπω πως όλοι συνεχίζουν και παραμένουν δέσμιοι σε λογικές διαχείρισης. Άλλοι δε αιθεροβατούν πνιγμένοι στις κοντόθωρες μυωπικές τους λογικές. Έχει αποδειχθεί περίτρανα στην ιστορία των κοινωνιών πως εξέλιξη παράγεται μέσα από την σύγκρουση με κατεστημένες δομές. σε όλα τα επίπεδα. Η σύγκρουση απαιτεί συγκροτημένες εναλλακτικές προτάσεις και όχι γενικολογίες και βολικά νοητικά και λεκτικά σχήματα. Εδώ ορίζεται ο προοδευτισμός μας λοιπόν καθαρά και ξάστερα στο αν και πόσο θα παραχθεί άνεμος προοδευτικής λογικής στα πλαίσια του Δημοκρατικού Πατριωτισμού.
Αν με τα λεγόμενα μου πίκρανα πολλούς να με συγχωρέσουν αλλά μας παραδόθηκε η ρήση "Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε αλήθεια"
Η Κοινωνική κριτική μέχρι σήμερα εξαντλούνταν στον θεατρικό μηχανισμό των λαϊκών συνελεύσεων, στα καφενεία και τις όποιες ομηγύρεις, άντε και σε ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής μέσω κειμένων στο διαδίκτυο. Η Ελεύθερη Ελλάδα βασίστηκε στον άτυπο θεσμό των Λαϊκών συμβουλίων. Καλό το τοπικό συμβούλιο όμως δεν έχει την δυναμική του Λαϊκού Συμβουλίου. Καθορισμός λοιπόν Λαϊκών Συμβουλίων τα οποία θα λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία με όλους τους φορείς , τα οποία θα είναι υπόλογα στην τοπική κοινωνία και τα οποία θα συνδράμουν επικουρικά στο έργο του δήμου, λειτουργώντας στην βάση της διασφάλισης του απόλυτου κοινωνικού ελέγχου και χωρίς ίχνος κοντόθωρης κομματικής ή μικροκομματικής λογικής. Τούτα δε θα διαχειρίζονται τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις και θα μπορούν να προχωρούν σε τοπικά δημοψηφίσματα επί σοβαρών θεμάτων. Με τον τρόπο αυτό κόβεται ο ομφάλιος λώρος πελατειακών λογικών, των φεουδαρχικών συμπεριφορών, των κομματικών μανδαρίνων και το τοπαρχών ως και του αρχοντοχωριατισμού. Τώρα θα μου πείτε δίκαια πάλι θα εκλέγουν όσοι έχουν μεγάλα σόγια, όσοι είναι φανατικοί οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων, όσοι είναι πολιτικά παρατρεχάμενοι, όσοι χαίρουν εκτίμησης ισχυρών τοπικών παραγόντων. Όμως υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες και μπορούν να αποκλειστούν όλοι όσοι δεν δύναται να διαχειρισθούν το γίγνεσθαι.
Ερχόμαστε στην ανεργία και την φτωχοποίηση. Τα Ευρωπαϊκά προγράμματα πρέπει να αξιοποιηθούν στο απόλυτο και να έχουν προσανατολισμό παραγωγικό και δημιουργικό. Με δίμηνα, τετράμηνα δεν καταπολεμούνται τα οξύτατα αυτά κοινωνικά φαινόμενα.
Για όσα γνωρίζω γράφω. Υπάρχουν και άλλα σίγουρα, πολλά μπορούν να προστεθούν σε πολλά χωρούν βελτιώσεις. Όμως όλα τα παραπάνω δεν είναι ασκήσεις επί χάρτου έχουν εφαρμοστεί στον Ελλαδικό χώρο με καταπληκτικά αποτελέσματα. Με την οποία ενημέρωση μπορώ να έχω ως δημότης-πολιτικής διαβλέπω πως όλοι συνεχίζουν και παραμένουν δέσμιοι σε λογικές διαχείρισης. Άλλοι δε αιθεροβατούν πνιγμένοι στις κοντόθωρες μυωπικές τους λογικές. Έχει αποδειχθεί περίτρανα στην ιστορία των κοινωνιών πως εξέλιξη παράγεται μέσα από την σύγκρουση με κατεστημένες δομές. σε όλα τα επίπεδα. Η σύγκρουση απαιτεί συγκροτημένες εναλλακτικές προτάσεις και όχι γενικολογίες και βολικά νοητικά και λεκτικά σχήματα. Εδώ ορίζεται ο προοδευτισμός μας λοιπόν καθαρά και ξάστερα στο αν και πόσο θα παραχθεί άνεμος προοδευτικής λογικής στα πλαίσια του Δημοκρατικού Πατριωτισμού.
Αν με τα λεγόμενα μου πίκρανα πολλούς να με συγχωρέσουν αλλά μας παραδόθηκε η ρήση "Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε αλήθεια"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου